Hildegard-Polski

44 Obóz powstał latem 1942 roku jako niemiecka centrala telefoniczna i radarowa. Były dwa obiekty Würzburg Riese (patrz jeden z obiektów w tle) i jeden Radar Freyi. Dodatkowo na wysokiej drewnianej wieży znajdowała się radiostacja z antenami. Obóz został zamknięty wczesnym latem 1947 r. Wielu uchodźców, którzy byli stopniowo repatriowani, przeszło przez obóz w hangarze w Store Magleby lub obóz w Kløvermarken. Nie można znaleźć śladów budynków, ale na wybrzeżu można znaleźć niewielkie betono- we pozostałości fundamentów radaru. Oprócz bezpośrednich linii telefonicznych do innych niemieckich obiektów istniał telefon cywilny Magle nr 103 do giełdy gruntów w Viberup na Tømmerupvej. Norweska Cywilna Obrona Powietrzna stwierdza w przeglądzie za 1 stycznia 1946 r. w obozie przebywa 348 uchodźców niemieckich. Gdy 5 stycznia 1948 r. wojsko duńskie dokonało rejestracji budynków przed rozbiórką, stwierdzono, że obóz składał się z 12 budynków, w tym 12 budynków. koszary. W 1945 roku Brytyjczycy uzyskali sprzęt techniczny, z którego mogli korzystać.